Duindoorn is een kleine, stekelige boom of struik met een hoogte van 4-15 meter. De bessen zijn goudgeel of oranje van kleur, de bladeren zijn donkergroen bovenaan en zilver onderaan.
Omdat duindoornbloemen heteroseksueel zijn, dragen alleen vrouwelijke planten vrucht. Om de boom efficiënter vrucht te laten dragen, worden 1 of 2 mannelijke bomen geplant, als de tuin klein is, plant u 1 tak van de mannelijke boom op de vrouwelijke stam. Hij bloeit in april of mei, de bessen rijpen in september-oktober.
Duindoorn houdt van licht en warmte, groeit op natte zandstenen, in hooglanden, valleien en langs rivieren. Thuis wordt duindoornolie in drie soorten bereid.
Thuis kokende duindoornolie
Overweeg drie recepten om thuis duindoornolie te maken.
Pure duindoorn-sapolie
- Vers fruit wordt gewassen in stromend water en gedroogd op een papieren handdoek.
- Pers het sap uit in een sapcentrifuge of maal het in een houten vijzel en passeer door kaasdoek.
- Giet het sap in een brede en niet erg diepe container en laat het een dag op een donkere plaats staan.
- Na een dag verschijnt er een olieachtige vloeistof op het oppervlak. Het blijft om zorgvuldig duindoornolie met een lepel te verzamelen.
Het wordt aanbevolen om olie in de koelkast te bewaren.
Duindoornolie met onzuiverheden
In het recept hebt u naast bessen ook geraffineerde olie (soja, olijf, maïs of zonnebloem) nodig.
- Bessen worden gewassen in stromend water en gedroogd in een oven op laag vuur.
- Na de oven worden de bessen door een koffiemolen geleid (kunnen in een vijzel worden gemalen tot een staat van bloem).
- Het poeder wordt overgebracht naar een glazen container en met verwarmde olie (warmte tot warm) gegoten om het resulterende poeder volledig te sluiten.
- Bewaren op een donkere plaats bij kamertemperatuur gedurende ongeveer een week, elke dag goed schuddend.
- De olie wordt gefilterd door een zeef (gaas mogelijk) en opnieuw op een donkere plaats achtergelaten totdat deze transparant van kleur wordt en zich een neerslag op de bodem vormt.
De resulterende olie wordt in een andere fles gegoten en goed afgesloten met een kurk.
Duindoornolie voor cosmetica en behandeling
Voor dit recept heeft u 4 koppen verse en rijpe duindoorn en een fles (0,5 L) ongeraffineerde plantaardige olie (geschikt voor zonnebloem en olijfolie) nodig.
- Houd de bes 5 dagen in de vriezer en ontdooi hem vervolgens eerst in de koelkast en vervolgens op kamertemperatuur.
- Wanneer de bes volledig is gesmolten, spoel met koud stromend water en pers het sap uit, zoals aangegeven in het eerste recept.
- Giet het sap in een pot en laat het in de koelkast staan. Droog de resterende cake door deze op een papieren handdoek te verspreiden.
- Zodra de cake droog is, scheidt u de korrels of zaden en gaat u door een koffiemolen.
- Doe de resterende schil en bloem verkregen uit de granen in een pan (volume van ten minste twee liter), giet er sap en plantaardige olie in, roer goed, sluit het deksel en doe in een kokend waterbad. Neem voor een bad een grotere pan, plaats een metalen deksel op de bodem en dompel de pan met inhoud gedurende ongeveer 3 uur onder.
- Nadat je de pan drie dagen op een donkere plaats hebt laten staan, op kamertemperatuur bewaren.
- Na verloop van tijd verschijnt er een laag olie op het oppervlak, die wordt verzameld met een lepel of pipet in een glazen container met een strakke stop.
- Restjes worden in een kleinere pot gegoten en 3 dagen bewaard. Daarna wordt de olie opnieuw verzameld. Dit kan maximaal vier keer worden gedaan, elk in een kleinere en smalle pan.
Een beetje geschiedenis van duindoornolie
Duindoorn is een verbazingwekkende plant die al sinds de oudheid bekend is. Zelfs de oude Grieken waardeerden deze bes, kenden de nuttige eigenschappen en toepassing in de volksgeneeskunde. Eens merkten ze dat de paarden die in de struik zwierven, bladeren en bessen aten, beter werden gevoed. De manen en de huid glommen en glansden. Sindsdien is duindoorn gegeven aan uitgeputte en zieke paarden. Toen besloten ze het aan de renners te geven.
Er is informatie over duindoorn in oude manuscripten van Mongolië, in de Chinese geneeskunde en Tibet. De genezende eigenschappen van duindoorn waren bekend bij de Slavische volkeren. De verlichter Cyril, die tijdens het reizen Slavisch schrift creëerde, genas brandwonden en wonden met "rode olie". Vermoedelijk was het duindoornolie.
In de middeleeuwen werden de helende eigenschappen van duindoorn vergeten. Pas in de 17e eeuw herleeft duindoorn zijn geboorte. Tijdens de ontwikkeling van Siberië genazen de Kozakken die in ruwe landen vielen wonden en versterkten hun gezondheid precies met duindoorn. Op dat moment werd correct vastgesteld dat het fruit en het sap van de bes kracht herstellen, en als de bes wordt gedroogd en met plantaardige (bij voorkeur zonnebloem) olie wordt gegoten, 's nachts in een Russische, nog warme oven wordt geplaatst, zal een felrode vloeistof verschijnen - duindoornolie.
Officieel begonnen ze duindoorn in Rusland te kweken in de 19e eeuw in de botanische tuin van St. Petersburg. In de jaren 30 werd in Altai een speciale duindoorn gekweekt. vorige eeuw.
Duindoornolie kreeg een andere erkenning in de jaren '70 van de vorige eeuw, en een echte bloei vond plaats in de jaren '80. Olie werd toen een echt tekort, het was niet vrij verkrijgbaar, artsen voorgeschreven een recept op speciale vormen, en olieverbruik was onderworpen aan een strikte boekhouding.
Hoe en wanneer wordt duindoorn geoogst?
Voor therapeutische doeleinden gelden:
- vruchten van duindoorn;
- schors;
- bladeren.
Bladeren oogsten het hele groeiseizoen. Droog af op een schone doek in de schaduw zodat direct zonlicht niet valt.
Schors wordt direct na het einde van de winter genomen. Om dit te doen, worden sneden in de vorm van een ring en een longitudinale incisie gemaakt op sommige takken om de resulterende schorskanalen gemakkelijk te verwijderen. De schors wordt aan de lucht gedroogd en gedroogd in een droger bij een temperatuur van ongeveer 35 graden.
Het is beter om de bes aan het begin van de rijping te oogsten. Verzamel duindoorn tot vorst. Je kunt zelfs jam maken van duindoorn, die qua smaak en aroma niet inferieur is kweepeerjam. Voor duindoornolie is het beter om de bes na vorst te verzamelen.
De chemische samenstelling en geneeskrachtige eigenschappen van duindoorn
Duindoorn staat op de eerste rij van traditionele genezers.
Duindoorn bevat stoffen:
- voedingsstoffen;
- mineralen;
- glucose;
- organische zuren;
- looien;
- stikstof bevattende verbindingen.
Wetenschappers hebben bewezen dat duindoorn stoffen bevat die gunstige effecten op het lichaam hebben en de jeugd verlengen.
Duindoornolie heeft de volgende eigenschappen:
- anti-inflammatoire;
- bactericide;
- wondgenezing;
- pijnstillers.
Olie helpt metabolische processen in het slijmvlies en de huid van de mens te reguleren. Bessensap is een opslagplaats van vitamines, voornamelijk ascorbinezuur. Bessen zijn een uitstekende stimulans van de spijsvertering.
Duindoorn en traditionele geneeskunde
Duindoornbessen helpen bij constipatie en toxische hepatitis. Sap helpt bij het behandelen van etterende zweren en wordt veel gebruikt in de cosmetica, omdat het helpt de huid te verbeteren en te voeden, de elasticiteit te vergroten. De basis van de schoonheidsgeheimen van veel vrouwen is duindoorn.
Een infusie wordt bereid uit de bladeren, die wordt gebruikt voor diarree, jicht of reuma. Een extract met een radioprotectief effect is gemaakt van alcoholschors, dat de proliferatie van weefsels bij kankerpatiënten remt.
Duindoornolie wordt zowel extern als intern gebruikt.Constante inname verbetert de toestand van bloedvaten bij atherosclerose, normaliseert de bloeddruk en vermindert aanvallen van angina pectoris en vegetovasculaire aandoeningen. Olie wordt gebruikt bij de behandeling van maag, darmen, lever en gynaecologie.
Bezig met laden ...Concluderend zal ik zeggen dat duindoornolie niet wordt aanbevolen voor orale toediening in geval van cholecystitis, pancreasziekten en maag- en darmklachten. Wees gezond!
