Ik hou van, ik wil, ik hou van de vriend van mijn man. Hij wil me. Wat te doen
Ik ben ongeveer vijf jaar getrouwd. We leefden prima, we kenden geen problemen. Paul is een geweldige echtgenoot. En onze kinderen zijn erg aardig. We hebben twee jongens en twee meisjes. Paul heeft één vriend, zijn naam is ook Pasja. Ik had al lang over hem gehoord, maar op de een of andere manier hoefde ik elkaar niet te zien. En dus, op een prachtige dag, vertelt mijn man me dat dezelfde naamgenoot, over wie hij zoveel sprak, ons meerdere dagen zal bijstaan. Ik was helemaal ongeduldig, ik wilde snel naar die ongrijpbare vriend van mijn Paul kijken. De man prees hem altijd heel erg. In die mate dat ik niet geloofde dat zulke mannen bestaan. Vriend Pasja arriveerde vroeg in de ochtend met de trein. Hij nam een kaartje in een compartiment, omdat hij echt niet van gereserveerde zitplaatsen houdt. Hij is gewoon dol op comfort in alles. We hebben de voorwaarden voor onze lieve gast in ons appartement voorzien, uiteraard allemaal voorzien. Hij leek niet te klagen. En dus werd ik, net als een klein meisje, verliefd op de vriend van mijn man!
Wat een man was dat! Ik werd bijna gek toen ik hem zag. En het spijt me heel erg dat mijn man helemaal anders is. Het is natuurlijk een zonde om dat te zeggen, maar in ieder geval eerlijk. De vriend van mijn man is veel mooier en zelfverzekerder dan mijn Pasha. Op dat moment vond ik het zo jammer dat ze niet voor elkaar kunnen worden ingewisseld. En vanwege mijn zwakte sliep ik met Pasha, de vriend van mijn man. Ja, ik heb het gedaan. En ... werd zwanger van hem. Maar ik zal hem niet vertellen over zwangerschap. Ik wil dat mijn man denkt dat dit zijn kind is. Hij droomde tenslotte over zijn zoon. Ja, en ik wilde echt een kind. Ik hou echt van mijn baby, je kunt je niet eens voorstellen hoe! Mijn zoon is geboren, godzijdank, een gezonde en mooie baby. Ik weet dat ik heb gezondigd, dus ik vraag God vaak om hulp. Ik hoop dat hij me vergeeft.
De man weet niets en raadt het zelfs niet. Ik denk dat hij niet zal raden, en het zal volkomen ongepast zijn. Hij is dol op zoontje Styopka, dus ik zal hem niet van streek maken. Ik ben een grote leugenaar. Maar ik lieg voor het goede. Pasha is een geweldige vader. Met hem voelt mijn zoon als een man, sterk en slim. Mijn vriendin Pasha, die de vader van mijn kind werd, ging ergens ver weg op een zeer lange zakenreis. Voor hem heb ik gevoelens die met niets te vergelijken zijn, ik ben als tienermeisje gek op hem. Ik ben erg blij dat het kind van hem is. Deze gedachten verwarmen me op die momenten dat het moeilijk voor me is. Als Stepan opgroeit, zal ik hem zeker vertellen wie zijn echte vader is. En nu is het te vroeg, hij begrijpt het nog steeds niet. Hij is absoluut klein, nu is hij niet opgewassen tegen volwassen problemen, tot nu toe is hij alleen geïnteresseerd in speelgoed. En soms, wanneer mijn man niet thuis is, praat ik met mijn zoon, leg ik uit hoe en wat er gebeurt in het leven van volwassenen. En hij mompelt alleen iets in zijn eigen taal naar mijn woorden, misschien glimlacht hij. Wat leuk om een klein kind te zijn! Ze hebben geen problemen.
Ik denk vaak aan Pasja, soms maak ik me meer zorgen om hem dan om mijn man. Natuurlijk doe ik het verkeerd, maar ik zal het mijn hele leven niet voor hem verbergen. Ik zal Paul niet verlaten, maar in mijn hart droom ik ervan om bij zijn naamgenoot te wonen. Meer precies, ik leef al, maar alleen in mijn dromen. Soms brengen deze dromen me heel ver. En het is zo moeilijk om terug te keren naar de realiteit.
Liefhebben en zwijgen is heel moeilijk. Ik wil schreeuwen over mijn liefde. Ik wil Pasha vertellen dat dit kind van hem is. Soms droom ik zelfs dat hij mij en mijn zoon zou stelen, stiekem oppakken. Ik wil veel, maar ik krijg niets, ik leef zo met hoop en dromen en ik zie geen uitweg. Ik moet tenminste weten wat er met hem gebeurt zoals hij, en of hij ooit plotseling naar onze stad komt. Ik wil hem met slechts één oog bekijken. Om te zien en te begrijpen waarom ik zo verliefd ben geworden op deze man, waarom ik geen dag kan leven zonder aan hem te denken.
Maar hij wordt niet aangekondigd. En ik ben bang om mijn man te vragen. Plots zal hij raden. We praten praktisch niet over Pasha met haar man. Ik wil niet eens nadenken wat hij kan doen als hij erachter komt. Het is belangrijk voor me nu dat hij me niet verdenkt en we zijn hier niet schandalig over. Ik denk dat de zoon ons niet moet horen vloeken. Het is zelfs heel goed dat mijn man dezelfde naam draagt als de geliefde man. En dan springt plotseling een "verkeerde" naam onverwacht tevoorschijn. En zelfs eng denken hoe het uiteindelijk zou kunnen eindigen. Mijn man is erg jaloers. Hij krijgt zoveel met zijn jaloezie. Ik wil wegrennen van zijn irritante jaloezie. Maar nergens om te rennen, zit ik en zwijg.
Ik denk dat hij een vriend zal vermoorden als hij erachter komt dat hij de vader van het kind is. Ik wil niet dat dit gebeurt. En ik vertraag het moment van de waarheid zo lang mogelijk. Tot zover blijkt het. Ik zit thuis, maar mijn man is nog steeds jaloers. Ik ga helemaal nergens heen! Wat is jaloers ?! Meer precies, aan wie? Voor voorbijgangers op straat? Het meest belachelijke. Maar soms, als het gaat om absurditeit, is het niet langer grappig.
Toen ik trouwde, wist ik dat Pasha zo jaloers was. Maar totdat ze zijn vriend ontmoette, leek hij me een droom van mijn hele leven. Hier zegt zelfs mijn vader dat alles in het leven in vergelijking hiermee bekend is. En nu ben ik het helemaal met hem eens! Ik vergeleek en besefte dat ik mijn man helemaal niet mag, maar ik hou van zijn vriend.
Leven! Wat is het leven? Gewoon een woord, maar hoeveel betekenis het bevat. Maar hoe weinig kunnen we er iets in veranderen. En nu is het niet het moment om te filosoferen. En daarom wil ik zoiets ongewoons en slims uitgeven. Leren afstuderen, of zoiets ... Voor nu, gewoon een droom. Misschien, waarschijnlijk ... Er is alleen maar scepsis rondom. Maar nu heb ik compleet andere zorgen. En deze zorgen nemen al mijn vrije tijd weg. Ik slaap al een beetje. Ik kreeg helemaal niet genoeg slaap, zelfs de mensen om me heen zagen kringen onder mijn ogen die uit slaapgebrek kwamen. De vraag rijst opnieuw: waar krijg ik het geld voor plastische chirurgie zodat dat een schoonheid worden alweer? Ik moet het aan Pasha vragen, misschien geeft hij me zijn spaargeld.
Ik surf vaak op internet, altijd op zoek naar de vader van mijn zoon, ik denk dat ik het daar misschien kan vinden. Maar ik kan hem niet vinden. Hij wil waarschijnlijk niet gevonden worden. En ik geef nog steeds het proberen niet op. Waarvoor? Ja, in ieder geval omwille van Stepka. Oké, ik lieg natuurlijk niet meer voor mezelf. Ik mis hem zo erg. Alleen neemt hij al mijn gedachten.
Hoe moe van alles! Ik zorgde helemaal niet voor mezelf. Toen de grijze muis werd, leek hij totaal niet op een vrouw. Je moet beginnen met het monitoren van jezelf! Waarom laat ik mijn handen volledig vallen? Ik haat mezelf al. En hoe kan mijn man me verdragen? En ik heb tenslotte nooit slechte woorden van hem in mijn richting gehoord. Ik vraag me naar hem af. Dus nu zal ik een make-uptasje nemen, open het. Verdomme, ik kan er niets geschikts in vinden, sluit het en open het opnieuw, enzovoort in een cirkel. Ik word nerveus. Ik wil mijn afbeelding vinden, maar het lukt niet. Hij was ergens verloren. En de spiegel helpt me helemaal niet. Oh, hoe alles loopt. Het was nodig om constant voor jezelf te zorgen, en niet alleen wanneer ze zich ergens ophield. Het is vreemd dat ik hier nog niet eerder aan had gedacht.
Mijn man heeft onlangs een berg cosmetica voor me gekocht. Ik was zo blij met haar dat ik besloot om Pasha ook te plezieren. Ogen vluchtten uit verschillende schaduwen en lippenstiften. Maar ik trok mezelf samen en toen raakten mijn ogen gewend aan deze schande. En ik begon een "marafet" op mijn gezicht te zetten. Toen Pasha terugkwam van haar werk, herkende hij me niet en was hij aangenaam geschokt. Hij zei dat hij erg trots was dat zo'n schoonheid bij hem woont. Maar weet je, ik heb het zelf begrepen en geloofde het! Als je het gelooft, dan zal alles zo zijn! Ik wist eerder dat ik behoorlijk aantrekkelijk was. Het cijfer faalt slechts een beetje, ik werd beter na de geboorte. Maar dit kan ook worden opgelost. Ik zal snel een pop zijn, dat weet je niet.
Ik hou van de een, maar ik woon met een ander. Ik wil niet in de realiteit leven. Ik wil altijd in de wolken zijn. Ik had geen andere keuze dan me te verzoenen met mijn heden. Ja, en de zoon helpt zich te ontspannen. Het is een grote vreugde voor mij dat ik mijn geliefde zoon heb. En hij is blij dat hij zo'n moeder heeft die meer van hem houdt dan wat dan ook. Hij begrijpt nog steeds niet veel, maar de tijd zal komen en hij zal de hele waarheid over papa en mama leren kennen.
